Pride month
Zawsze byłam nie taka, jakby inni tego oczekiwali. Dla jednych byłam zbyt nieśmiała, dla innych za gruba, dla kogoś zbyt chuda. Niesamowity paradoks, prawda?
Odkąd pamiętam, nikt nie szczędził mi uwag na temat mojego wyglądu. Byłam tylko małą dziewczynką i co by tu dużo mówić nie dbałam o swój wygląd. Jadłam, co chciałam, ubierałam się, tak jak chciała moja mama, a z biegiem czasu zaczęłam wybierać to, co było w sklepach i to, co mi się podobało. Moja babcia zawsze mówiła, że jestem chudzinką. Reszta społeczeństwa dawała mi inne sygnały. Moja rodzina uwielbia mi docinać ze względu na wygląd. Myślę, że nieważne czy ważyłabym 100kg, czy 10kg zawsze byłabym grubasem.
Chciałabym się kiedyś poczuć dobrze ze sobą, zastanawiam się, jak to jest, kochać siebie. To musi być cudowne. Nigdy tego nie czułam. Patrzę w lustro i myślę: "no nie wyglądasz aż tak źle dzisiaj" albo: "może lepiej nie wychodź z domu, bo wystraszysz dzieci na ulicy". Nigdy nie myślę, że wyglądam pięknie, nigdy nie myślę o sobie, że jestem piękna. Czasem zdarzy mi się pomyśleć, że jestem mądra, czy kreatywna. Wyjątki, które potwierdzają regułę.
Jestem w takim momencie w życiu, kiedy zaczynam chyba rozumieć, że ze mną to już nawet nie chodzi o wygląd. Tutaj chodzi o to, że ludzie mnie zwyczajnie nie lubią, często nawet mnie nie poznają, a i tak mnie nie lubią. Bo jestem wycofana, inna, dziwna, brzydka, głupia, cicha. Staram się, żeby ludzie mnie lubili, ale przez większość czasu moje wysiłki nic nie dają. Jestem dalej tylko tą loserką i kretynką, której nikt nie pyta o zdanie, a jak coś mówi to, nikt jej nie słucha. Nawet te najbliższe osoby, które teoretycznie mnie lubią czy nawet rzekomo kochają, przez większość czasu nie słuchają, a jeszcze wydaje się jakby miały mnie głęboko w poważaniu.
Najbardziej boli to, że ktoś potrafi mnie nienawidzić tylko za to jaka się urodziłam. Panseksualizm to nie moja wina. Gdybym mogła wybrać, to chętnie wybrałabym bycie hetero. Niestety, nie miałam takiej opcji. Byłoby mi łatwiej, gdybym była taka jak większość populacji. Nie musiałabym czytać okropieństw na temat ludzi takich jak ja i słuchać od osób, którym zaczynam ufać, że to zboczenie.
/Modesta29
Odkąd pamiętam, nikt nie szczędził mi uwag na temat mojego wyglądu. Byłam tylko małą dziewczynką i co by tu dużo mówić nie dbałam o swój wygląd. Jadłam, co chciałam, ubierałam się, tak jak chciała moja mama, a z biegiem czasu zaczęłam wybierać to, co było w sklepach i to, co mi się podobało. Moja babcia zawsze mówiła, że jestem chudzinką. Reszta społeczeństwa dawała mi inne sygnały. Moja rodzina uwielbia mi docinać ze względu na wygląd. Myślę, że nieważne czy ważyłabym 100kg, czy 10kg zawsze byłabym grubasem.
Chciałabym się kiedyś poczuć dobrze ze sobą, zastanawiam się, jak to jest, kochać siebie. To musi być cudowne. Nigdy tego nie czułam. Patrzę w lustro i myślę: "no nie wyglądasz aż tak źle dzisiaj" albo: "może lepiej nie wychodź z domu, bo wystraszysz dzieci na ulicy". Nigdy nie myślę, że wyglądam pięknie, nigdy nie myślę o sobie, że jestem piękna. Czasem zdarzy mi się pomyśleć, że jestem mądra, czy kreatywna. Wyjątki, które potwierdzają regułę.
Jestem w takim momencie w życiu, kiedy zaczynam chyba rozumieć, że ze mną to już nawet nie chodzi o wygląd. Tutaj chodzi o to, że ludzie mnie zwyczajnie nie lubią, często nawet mnie nie poznają, a i tak mnie nie lubią. Bo jestem wycofana, inna, dziwna, brzydka, głupia, cicha. Staram się, żeby ludzie mnie lubili, ale przez większość czasu moje wysiłki nic nie dają. Jestem dalej tylko tą loserką i kretynką, której nikt nie pyta o zdanie, a jak coś mówi to, nikt jej nie słucha. Nawet te najbliższe osoby, które teoretycznie mnie lubią czy nawet rzekomo kochają, przez większość czasu nie słuchają, a jeszcze wydaje się jakby miały mnie głęboko w poważaniu.
Najbardziej boli to, że ktoś potrafi mnie nienawidzić tylko za to jaka się urodziłam. Panseksualizm to nie moja wina. Gdybym mogła wybrać, to chętnie wybrałabym bycie hetero. Niestety, nie miałam takiej opcji. Byłoby mi łatwiej, gdybym była taka jak większość populacji. Nie musiałabym czytać okropieństw na temat ludzi takich jak ja i słuchać od osób, którym zaczynam ufać, że to zboczenie.
I was born this way
/Modesta29
Żródło grafiki: http://photographymatildajournal.whowhatwear.ru
Komentarze
Prześlij komentarz