Uczę się żyć na nowo

Nie wiem, czy kiedykolwiek bardziej niż teraz rozumiałam, że żaden dzień się nie powtórzy i nic nie trwa wiecznie. Nie zrozumcie mnie źle, zdawałam sobie sprawę, że jak mówił Heraklit 'panta rhei' czyli wszystko płynie. Jednak ja postrzegałam to jedynie w aspekcie przyrody, która się zmienia i wody, która płynie nieustannie. Nie do końca rozumiałam to pod względem uczuć, miejsc, osób i zdarzeń. Szukałam drugiej takiej samej osoby jak ja, bo według mnie tylko ktoś taki sam jak ja mógłby mnie zrozumieć. Nie pozwalałam przeszłości odejść i być już tylko przeszłością, bo wciąż do niej wracałam, i nie umiałam pogodzić się z tym, że niektórzy ludzie są już gdzieś indziej, i śmieją się z żartów kogoś innego. Byłam uparta jak osioł, zapierając się rękami i nogami, że ja nie chce, aby wszystko dalej płynęło, chce, żeby świat stanął dla mnie w miejscu. Myślę, że robiłam to w dużym stopniu ze względu na to, że cały czas czułam, że to wszystko dzieje się za szybko a świat tak pędzi, że nie mogę złapać tchu. Próbowałam odtworzyć pewne chwile, w których byłam szczęśliwa, licząc, że dzięki tej symulacji będę znowu szczęśliwa. Problem polegał na tym, że pewne elementy odeszły w zapomnienie i nie dało się odtworzyć wszystkiego co do joty, a to mnie niezmiernie złościło. W tym roku wszystko się zmieniło, z każdym dniem nowego roku poczynając od jego pierwszego dnia zaczynałam to rozumieć. Rozumieć, że „żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy”. To wszystko zaczęło mieć sens. Bądź co bądź działo się to bardzo powoli, bardzo powoli się z tym godziłam i przywykałam do tego, że jedyne co mi zostaje to wspomnienia pięknych chwil. Myślę, że do tej pory dalej uczę się doceniać każdą chwilę i do tej pory trochę się z tym godzę i w pewnym sensie uczę się żyć na nowo. Zauważam to, że na świecie nic nie ginie, a jedynie się zmienia, uczę się przyjmować zmiany z największym spokojem i pokorą. Uczę się żyć na nowo i próbuję biec za splotem wydarzeń, nawet jeśli cały czas się potykam.
/Modesta29

Zdjęcie jest mojego autorstwa